Fasciatherapie
Fasciatherapie betreft een globale benadering van het lichaam
Fasciatherapie is een vernieuwende behandelings- en begeleidingsvorm voor pijnbewegings- en functioneringsstoornissen van zowel fysieke en/of psychische aard. Ze slaat een brug tussen de zuiver fysieke en de psychische benadering van klachten.
Fasciatherapie bewandelt nieuwe wegen in de therapeutische en pedagogische wereld en biedt efficiënte oplossingsmogelijkheden aan.
De fasciatherapie is een persoonsgerichte vorm van kinesitherapie
Fasciatherapie werd ontwikkeld door Prof. Dr. Danis Bois. Oorspronkelijk was hij docent osteopathie waar hij opviel door zijn leergierigheid, observatievermogen en luistervaardigheid. Op die manier bereidde hij zijn werkterrein uit, voorbij de grenzen van de osteopathie. Hij verdiepte zich in biologische wetenschappen, neurowetenschappen, wetenschapsfilosofie en psycho-pedagogie. Danis Bois finaliseerde zijn zoektocht met een doctoraat in de pedagogische wetenschappen (Sevilla).
Momenteel is Prof. Dr. Danis Bois gewoon hoogleraar aan de Universidade Fernando Pessoa te Porto in Portugal. Daarnaast leidt hij CERAP, een universitair onderzoekscentrum binnen het domein van de Fasciatherapie en Perceptieve Pedagogie. De fasciatherapie is uitgegroeid tot een totaal nieuwe persoonsgebonden benadering. Ze is gebaseerd op de unieke werking van het lichaam met zijn invloed op het functioneren van de persoon, zowel motorisch, psychisch als gedragsmatig. Deze therapeutisch-filosofische visie is uniek.
Het is daarom dan ook niet toevallig dat het therapeutisch denken en de behandelingsopstelling tegemoet kunnen komen aan nieuwe problemen waar de geneeskunde momenteel mee geconfronteerd wordt. Onder andere daardoor is het medisch korps de fasciatherapie zeer genegen.
Prof. Dr. Danis Bois staat garant voor de kwaliteit van de opleiding in verschillende landen en registreert hij de gediplomeerde therapeuten over de gehele wereld. Sedert 1994 werden in België méér dan 250 fasciatherapeuten opgeleid.
Fasciatherapie: de definitie
Het is een zachte, diepgaande en niet-manipulatieve vorm van behandelen. Vertrekkend vanuit het lichaam en de beweging in de patiënt worden lichamelijke problemen aangepakt. Indien nodig wordt er meer diepgang toegevoegd aan de therapie waardoor meer persoonsgebonden aspecten van de klachten benaderd kunnen worden. Daarbij wordt rekening gehouden met vitale, psycho-emotionele en gedragsmatige factoren die een problematiek doen ontstaan of in stand houden. Hieruit kan men afleiden dat de fasciatherapie naast een therapeutisch ook een vormend aspect kan hebben.
Fasciatherapie wordt toegepast door kinesitherapeuten. Ze hebben een moeilijke en langdurige opleiding doorlopen die hen in staat stelt om op een efficiënte manier klachten te behandelen, dit vanuit de hierboven beschreven brede invalshoek.
Hoe bekijkt de fasciatherapeut de pathologie?
“Fascia” is het bindweefsel waarmee heel het lichaam doorweven is. 98% van ons lichaam bestaat uit bindweefsel. Tot 1980 werd het bindweefsel als een “opvullend” en “ondersteunend” weefsel beschouwd. Het verhinderde zelfs de anatomicus een duidelijk beeld te krijgen van de topografische ligging van de lichaamstructuren: bij anatomische dissectie werd zoveel mogelijk weggesneden en verwijderd om een juist beeld te krijgen van het lichaam.
Onlangs is men tot de ontdekking gekomen dat de fascia een belangrijke rol speelt in het lichamelijk en geestelijk functioneren, een rol die evenwaardig is aan die van de andere grote systemen. Samen met het autonoom zenuwstelsel en het hormonaal stelsel beïnvloedt het de graad van spierspanning, het bewegingspatroon, de bloedcirculatie, de hormoonhuishouding, het stresssysteem, het humeur, de manier van emotioneel reageren, het denken en bijgevolg ook het gedrag. Het lijkt dan ook niet onlogisch dat de fascia een sleutelpositie inneemt in het ontstaan van allerhande klachten en aandoeningen.
Wie kan terecht bij een fasciatherapeut?
Personen die alleszins baat zullen hebben bij fasciatherapie zijn mensen met lokale lichamelijke pijnklachten en bewegingsaandoeningen. De klachten kunnen zowel acuut als chronisch zijn. Ook in de sport heeft de fasciatherapie zijn sporen reeds verdiend.
Naast de zuiver lichamelijke klachten kan de fasciatherapie ook aangewend worden bij aspecifieke klachten; stressgebonden aandoeningen en het functioneel somatische syndroom waarvan onze tijdsgebonden ziektes zoals fibromyalgie en Cvs, burn-out en depressie deel uit maken, vormen momenteel een uitdaging voor de geneeskunde. De fasciatherapie kan bij dergelijke aandoeningen een belangrijke plaats innemen in het genezingsproces.
We spreken hier van een functioneel somatisch syndroom, het betreft klachten als gevolg van een slecht functionerend aanpassingssysteem. Deze ontsporing kan een organische oorsprong hebben, maar kan evenzeer autonoom ontstaan of zich ontwikkelen vanuit een geestelijke overbelasting.
Op fysiologisch niveau raakt het biologisch, het endocrien en het neurologisch systeem ontregeld waarbij de persoon zowel lichamelijk als psycho-emotioneel niet goed meer functioneert. Lichamelijk resulteert dit in niet aangepaste spiertonus, doorbloedings- en drainagestoornissen, stoornissen in het pijnsysteem, recidiverende ontstekingen enz.
Op psycho-emotioneel niveau installeert er zich een algemeen gevoel van onbehagen en stemmingswisselingen. Dit resulteert in een negatieve belevingswereld met veranderd realiteitsbesef en een negatieve gedachtegang waardoor het gedrag kan veranderen.
Het lichaam stuurt negatieve informatie naar de hersenen en de hersenen sturen negatieve informatie naar het lichaam. Deze beide systemen beginnen elkaar “te voeden” en de patiënt raakt in een negatieve spiraal.
Om dit pathogeen proces om te buigen heeft de patiënt meestal hulp nodig. Fasciatherapie kan er toe bijdragen dat dit pathogeen proces een salutogeen proces wordt.
De therapeutische benadering, waarbij we dus zowel zuiver lichamelijke als algemene en aspecifieke klachten aanpakken, wordt in dergelijke gevallen aangevuld met een tweede aspect van de fasciatherapie namelijk het vormende aspect.
Door zijn vernieuwende denkwijze en zijn heel brede en fijnzinnige therapeutische invalshoek kan de fasciatherapie een efficiënte geneeswijze zijn voor zowel lichamelijke pijnklachten en aandoeningen van het bewegingsstelsel maar ook voor functioneel somatische stoornissen.
Toepassingsgebieden
-
Aandoeningen van het bewegingsapparaat; rug- en nekklachten, spier- en gewrichtsaandoeningen, etc.
-
Functionele stoornissen gaande van “vage” pijnen van het bewegings- of verteringsstelsel tot CVS en fibromyalgie.
-
Vormende begeleiding bij burnout en depressie en bij aandacht- en perceptiestoornissen.
-
Ondersteunende begeleiding in precaire levenssituaties: personen in rouw, een transformatieproces, scheiding, bij palliatieve zorgen. Daarbij optimaliseren we het functioneren en begeleiden daardoor de persoon in moeilijke levenssituaties.
De opbouw van een behandeling
De opbouw van behandeling hangt af van de aandoening en van de persoon die naar de fasciatherapeut toe stapt.
Een behandeling fasciatherapie kan bestaan uit een manuele behandeling, een oefentherapie, introspectie en indien gewenst, een therapeutisch gesprek.
Indien de klacht zuiver lichamelijk is volstaat een doelgerichte manuele behandeling en een ondersteunende oefentherapie. Bij meer complexe klachten zoals stressgebonden aandoeningen, aspecifieke klachten, nieuwe aandoeningen zoals fibromyalgie en CVS, of meer psychische aandoeningen zoals burn-out en depressie wordt de lichamelijke aanpak ondersteund en aangevuld met een psychogene benadering.
Deze originele benadering onderscheidt zich duidelijk van andere visies en methodes.
Via aangepaste instructies wordt de patiënt zich bewust van wat er zich afspeelt in zijn lichaam; hij ervaart en ontdekt nieuwe bewegingspatronen, vergroot zijn bewegingsmogelijkheden, neemt spanningsveranderingen en andere nuttige fysiologische reacties waar.
De bewustwording van deze fenomenen brengt de persoon in een salutogene gemoedstoestand. Ook van deze vitaliserende toestand kan hij zich bewust zijn en kan hij informatie putten voor de verdere aanpak van zijn probleem. Dit opnieuw op zowel lichamelijk als geestelijk niveau. De juiste pedagogische ondersteuning en begeleiding is daarbij noodzakelijk.
Het doel hierbij is dat de patiënt zijn aandoening zelf in handen kan nemen door zichzelf, zijn reacties, zijn beweging en gedrag waar te nemen om zo tot een verandering te komen (link naar somato-psychopedagogie). Daarbij bekleedt de fasciatherapeut zowel een therapeutische, een begeleidende als een pedagogische functie.